Transmigranten

Ik zit er bijna zes jaar, maar ik kan nog altijd in de gemeenteraad van mijn stoel vallen.
Maandagavond bijvoorbeeld.

Toen Daniel Termont het over de transmigranten had: hij wil ze gewoon helpen om naar Engeland te gaan. ‘Het is ook het enige wat ze willen. En die mensen misdoen ook niets voor de rest. En de UK is toch niet solidair, ze willen uit de EU. Dat ze er dan hun plan mee trekken.’

Jaja, burgemeester van de tweede stad van Vlaanderen. Die eraan toevoegt dat zijn standpunt is ingegeven door louter humane overwegingen, ‘uit compassie’. De woorden van de Merkel van Gent. Het bekende Wir schaffen das wordt in Gent We welcome and help everybody. 

Een groter aanzuigeffect is nauwelijks te bedenken. Want dat zal, zonder ook maar de minste twijfel, het gevolg zijn: tienduizenden mensen zullen naar hier komen om de overtocht te maken. De mensensmokkelaars zullen gouden tijden kennen.

En wij, we zullen worden overspoeld. En de problemen van nu zullen, vergeleken met wat ons dan te wachten staat, kleinigheden zijn.

Ook de argumentatie van Termont is merkwaardig. Kort door de bocht: om de Britten te straffen voor de Brexit.

En zal ik nog eens iets voorspellen? Als het zo ver ooit zou komen, dan zal Termont een van de eersten zijn om Theo Francken en Jan Jambon tegen de muur te spijkeren. Dat kennen we intussen. Eerst tegenwringen tegen wie ferm optreedt, en dan zeggen dat het lang niet ferm genoeg is.

Dat soort onzin moet stoppen. Via lijst 2 plaats 27. 


Eerder

Leve de werkelijkheid

Het was een opvallend moment. Geert Wilders in debat met Rob Jetten, boegbeeld van het links-liberale D66. Wilders heeft nagetrokken dat Jetten, minister van Klimaat in het demissionaire kabinet Ru...

Lees het hele artikel

Nieuw Sociaal Contract

Ik heb het vele keren gedaan voor de VRT: verkiezingsprogramma’s maken. Het eerste was de vinger op de zere plek leggen, proberen te bepalen waar de verkiezingen over gingen. Wanneer je dat doorhad...

Lees het hele artikel

Een uphill battle

Het is zo ver: Doorbraak zit al een kleine week in een nieuw jasje. Er is een vaste ploeg die beslagen op het ijs staat, er zijn ook nieuwe mensen die voor Doorbraak schrijven. Het is tijd voor de ...

Lees het hele artikel

Raar, en het doet zeer

Ik kreeg het van jongs af aan ingelepeld. Toen ik nog maar nauwelijks kon lezen zag ik het in verschillende talen op de toren staan: Nooit meer oorlog. Het is lange jaren meegegaan. Het werd een L...

Lees het hele artikel