Persbericht N-VA: Nog altijd niet begrepen

De van morgen gepubliceerde cijfers over het verschil in activeringsbeleid tussen Gent en Antwerpen spreken boekdelen: Antwerpen zet een kwart van alle leefloners aan het werk; in Gent is dat vijf keer minder. Met 5,74 % leefloners in een zogeheten activeringstraject haalt Gent de laagste score van alle Vlaamse centrumsteden. Die doen het gemiddeld drie keer beter dan Gent.

HET KARTEL GROEN-SP.A BLIJFT LAKSE OCMW-AANPAK VERDEDIGEN

De van morgen gepubliceerde cijfers over het verschil in activeringsbeleid tussen Gent en Antwerpen spreken boekdelen: Antwerpen zet een kwart van alle leefloners aan het werk; in Gent is dat vijf keer minder. Met 5,74 % leefloners in een zogeheten activeringstraject haalt Gent de laagste score van alle Vlaamse centrumsteden. Die doen het gemiddeld drie keer beter dan Gent.

Voor N-VA-Gent bevestigen die cijfers wat elke Gentenaar al lang weet/ziet: wie een uitkering wil en voor de rest wil gerust gelaten worden, die moet in Gent zijn. In Antwerpen lijkt het erop dat ze helpen wie aan de slag wil, in Gent doet het er niet toe. Dat de toelage bovenop het leefloon in Gent gemiddeld lager is dan in Antwerpen, zal men er dan maar bijnemen. Dat is tenslotte maar een extraatje. Veel belangrijker is dat men in Gent geld krijgt schoon in het handje, en dat men verder niet wordt verontrust. Vandaar ook het zo fel besproken aanzuigeffect.

Lijsttrekker Siegfried Bracke: ‘Dat bewijst eens te meer dat de liberale OCMW-voorzitter Versnick heeft laten betijen. Dat bewijst dat ook hier de socialisten de baas zijn, met alle gevolgen van dien voor de draagkracht van de stad. Gent is recordhouder in leefloners; kijk naar het budget van het OCMW, en je weet genoeg. Dit is een regelrechte bedreiging voor het sociaal weefsel van de stad.’

Maar nog veel meer verontrustend voor de Gentenaars zijn de verklaringen van Groen-kopstuk (en naar verluidt kandidaat OCMW-voorzitter)in De Ochtend op Radio 1 . Als hem wordt opgemerkt dat men in Antwerpen niet alleen meer mensen aan het werk zet, maar dat men er ook ‘strenger is aan de toegangspoort’, zegt Holemans dat hij daartegen is. De poort moet met andere woorden nog makkelijker open worden gezet. Net als zijn partijgenote Elke Decruynaere aarzelt Holemans geen seconde om het Antwerps beleid te veroordelen, en onwettig te noemen. Voor Groen moeten er meer mensen door het Gentse OCMW worden opgevangen, met meer geld ook.

Siegfried Bracke: ‘Ik moet Groen bij wijze van spreken danken om zoveel duidelijkheid. De Gentenaars weten nu wat ze mogen verwachten als ze SP.A-Groen stemmen: meer en beter betaalde leefloners, die vooral rechten hebben en geen plichten, en die voor de rest ongemoeid worden gelaten. Als de socialisten al ooit de bedoeling hadden om lessen te trekken uit de fouten uit het verleden, zal Groen hen in hun kartel wel op het rechte (linkse) pad houden. Blijkbaar hebben ze het nog altijd niet begrepen’

De N-VA staat voor een totaal ander beleid. Siegfried Bracke: ‘Ik zie niet in waarom wij in Gent niet zouden kunnen doen wat ze bij voorbeeld in Rotterdam doen: daar krijgt binnenkort niemand nog een leefloon als die in ruil niets doet voor de samenleving.’ Bracke verwijst ook naar een stad als Mechelen. ‘Daar heeft men de toelage bovenop het leefloon gewoon afgeschaft. Gevolg? 30 % minder leefloners.’

De N-VA wil een écht sociaal beleid, waar mensen die écht in de problemen zitten beter geholpen worden dan vandaag; een beleid dat weet dat als iemand één euro krijgt van de gemeenschap, er iemand anders voor die ene euro ook heeft moeten werken. Een beleid waar de stad als regisseur in het migratie- en asielbeleid haar rol speelt in een geest van verantwoordelijkheid.


Eerder

Leve de werkelijkheid

Het was een opvallend moment. Geert Wilders in debat met Rob Jetten, boegbeeld van het links-liberale D66. Wilders heeft nagetrokken dat Jetten, minister van Klimaat in het demissionaire kabinet Ru...

Lees het hele artikel

Nieuw Sociaal Contract

Ik heb het vele keren gedaan voor de VRT: verkiezingsprogramma’s maken. Het eerste was de vinger op de zere plek leggen, proberen te bepalen waar de verkiezingen over gingen. Wanneer je dat doorhad...

Lees het hele artikel

Een uphill battle

Het is zo ver: Doorbraak zit al een kleine week in een nieuw jasje. Er is een vaste ploeg die beslagen op het ijs staat, er zijn ook nieuwe mensen die voor Doorbraak schrijven. Het is tijd voor de ...

Lees het hele artikel

Raar, en het doet zeer

Ik kreeg het van jongs af aan ingelepeld. Toen ik nog maar nauwelijks kon lezen zag ik het in verschillende talen op de toren staan: Nooit meer oorlog. Het is lange jaren meegegaan. Het werd een L...

Lees het hele artikel