Oude vormen en gedachten

Dit was de laatste column die ik als hoofdredacteur heb geschreven op www.deredactie.be. Toeval of niet, na enige schampere woorden over Caroline Gennez kwam er een reglement van toenmalig algemeen hoofdredacteur Pieter Knapen waardoor het de hoofdredactie verboden werd columns te schrijven. Anders en omgekeerd dan in andere media worden VRT-hoofdredacteurs niet verondersteld ''een gedacht" te hebben. Geheel terzijde: Pieter Knapen zelf had daar niet het minste probleem mee.

Caroline Gennez met een groot interview in De Standaard. Dat wou ik wel lezen. En in het weekend heb ik zelfs tijd om traag te lezen, en dat is beter. Maar mijn teleurstelling is groot geworden. Al die woorden, en niet één frisse, nieuwe, jonge gedachte. Het gaat niet goed met de Vlaamse sociaal-democratie.

Wat ik wel heb gelezen? Om te beginnen teveel grijns en grinnik tussen haakjes. Dat vloekt; mensen van 32 horen dat niet te doen. Dat is voor late 50’ers en ouder. Op 32 verwacht ik wat meer vrolijkheid.

Wat ik ook las, en wat ik zo beu ben, zijn interviews van mensen die barsten van de ambitie, maar op alle mogelijke manieren zeggen dat ze niet ambitieus zijn. Wie maar één uur bedenktijd nodig heeft om ja te zeggen op de vraag om partijvoorzitter te worden (en in dat uur blijkbaar niet eens iemand hoeft te bellen), moet niet zeggen dat ze niet ambitieus is. Doet ze dat wel, dan liegt ze, en dat voelt echt wel iedereen. En zeg dan zeker niet ‘Laat ik maar gewoon Caroline Gennez zijn. Ik zoek de authenticiteit.’ Ik ook, maar ik heb ze helaas niet gevonden.

Is er dan nergens een vrouw/man in de buurt die mee kan inspireren, heb ik me afgevraagd. In dat afgeslankte partij-apparraat moet er toch iémand overblijven met een idee over waar het met de Vlaamse socialisten naartoe moet? En dat mag dan meer zijn dan een zinnetje. Want die zijn er wel, denk ik. ‘Het idee dat een stalinist tegelijk een barbiepop kan zijn, heeft me verbaasd,’ zegt Caroline. Tja.. Leest lekker, toegegeven. Maar het slaat nergens op. Niets is wat het lijkt, Caroline. De geschiedenis staat bol van goed verpakte, mooie, zelfs aantrekkelijke monsters.

En allicht zal er ook iemand hebben gezegd dat het niet slim was tegenkandidaat De Bruyn voor communist uit te schelden. Dat is er aan te zien. Gennez doet dat dan zo goed dat ze er tegelijk weer over gaat. Ik weet namelijk niet zeker of communisme ‘legitiem’ is, of communisme met democratie te rijmen valt. In de praktijk in elk geval niet. En wat ik zeker weet is dat het geflirt van Vlaamse socialisten met Cubaanse communisten maar beter ophoudt. Castro, kameraden, is een dictator die de mensenrechten schendt, en niet eens een beetje. De Cubanen hebben alle redenen om zich de verworpenen der aarde te voelen, verdoemd in hongersfeer, ook al zingt de Leider zelf de internationale.

Ik had dus gehoopt op een nieuwe, positieve gedachte, maar ik heb alleen maar woorden gevonden over wat het niet mag zijn, en over wat zou moeten. Maar hoe krijg je de waar beter verkocht, dat weet kennelijk niemand.

‘Socialisme is nodig in een gemondialiseerde wereld,’ zegt Caroline. Ik denk dat dat juist is. Maar wat dat in Vlaanderen/Europa betekent, dat had ik dus wel willen lezen… En zo’n groot interview mag een voorzitter in spe niet laten liggen om minstens één gedachte te lanceren.

Bijvoorbeeld over het feit dat de overgrote meerderheid van de mensen te vaak bedrogen wordt door het systeem. Jazeker. Terwijl ons was gezegd dat we van de vrije markt en de concurrentie beter gingen worden. Dat verhaal klopt niet. De mensen weten en voelen dat. Verontwaardiging, was dat voor Tobback niet hét kenmerk van de socialist?

Bijvoorbeeld over de Lourdespremie. Politiemensen die op het einde van hun loopbaan niet ziek zijn geweest, en opdat ze hun ziektedagen dan toch maar niet zouden opnemen, een smak geld krijgen. Verontwaardiging is ook hier gepast. Over gebrek aan morele reflex bij de vakbonden die daarvoor ijveren. Die maken trouwens op die manier onze sociale zekerheid kapot.

En zo zijn er zodanig veel voorbeelden, dat je al flink door het systeem misvormd moet zijn om die niet meer te zien. Helaas…


Eerder

Leve de werkelijkheid

Het was een opvallend moment. Geert Wilders in debat met Rob Jetten, boegbeeld van het links-liberale D66. Wilders heeft nagetrokken dat Jetten, minister van Klimaat in het demissionaire kabinet Ru...

Lees het hele artikel

Nieuw Sociaal Contract

Ik heb het vele keren gedaan voor de VRT: verkiezingsprogramma’s maken. Het eerste was de vinger op de zere plek leggen, proberen te bepalen waar de verkiezingen over gingen. Wanneer je dat doorhad...

Lees het hele artikel

Een uphill battle

Het is zo ver: Doorbraak zit al een kleine week in een nieuw jasje. Er is een vaste ploeg die beslagen op het ijs staat, er zijn ook nieuwe mensen die voor Doorbraak schrijven. Het is tijd voor de ...

Lees het hele artikel

Raar, en het doet zeer

Ik kreeg het van jongs af aan ingelepeld. Toen ik nog maar nauwelijks kon lezen zag ik het in verschillende talen op de toren staan: Nooit meer oorlog. Het is lange jaren meegegaan. Het werd een L...

Lees het hele artikel