Interpellatie: “Waar blijven de randvoorwaarden voor het circulatieplan?”

Tijdens de vorige gemeenteraad vroeg ik: “Welke zijn de noodzakelijke voorwaarden voor de start van het circulatieplan?” Het antwoord bleef uit… Ik heb wel een exhaustieve lijst gekregen van allerlei zogenoemde initiatieven: onderzoeken van dit, nagaan van dat… Maar tot nu niks concreets

Daarom opnieuw mijn eenvoudige vraag op deze gemeenteraad: wat moet worden gerealiseerd vooraleer het circulatieplan effectief wordt doorgevoerd?

Daaraan gekoppeld maken twee dingen mij ongerust:

1) Het contact met De Lijn…  Ik kan mij goed voorstellen dat er voor het openbaar vervoer randvoorwaarden zijn.  Tijdens het gesprek met de directeur van De Lijn Oost-Vlaanderen zijn er allerlei opmerkingen gemaakt die me onrust baren.  Ten eerste zullen investeringen niet het beloofde land creëren…  Een euro geef je maar één  keer uit…

Ten tweede zal het circulatieplan op enkele punten een verbetering zijn; op andere punten zeker niet. Ten derde: als je vlot openbaar vervoer hebt, waarbij de gemiddelde snelheid hoger ligt dan wat je kan doen met de auto of met de fiets - want daar draait het om- dan gaan de mensen makkelijk overschakelen.  Dat is nu niet het geval!

Last but not least: van het circulatieplan is pas kennisgenomen toen dat het al beslist was: post factum, dus.  Vooraf de dingen doorpraten met de betrokkenen en uitgebreide inspraak vragen, is buitengewoon cruciaal..


2) Ik grijp terug naar de lessen van oud-burgemeester Frank Beke voor het Brusselse voetgangersgebied… Ik citeer:  “De voetgangerszone is er niet van de ene op de andere dag gekomen.  Dat is stapsgewijs gebeurd.” 

Ik kan de lijn doortrekken naar uw circulatieplan: je moet het stuk voor stuk doen en niet alles in een keer “stuk slaan”.  Je moet allerlei flankerende maatregelen eerst uitvoeren.  Wat nu niet het geval is.  Zelfs op de eenvoudige vraag: wat moet er eerst gebeuren en wat is er nodig vooraleer het circulatieplan wordt doorgevoerd, krijg ik geen antwoord.


De tussenkomst van schepen Watteeuw is zo voorspelbaar:

  • Ik krijg antwoorden op dingen die ik niet gevraagd heb

  • Op wat ik wél vraag, krijg ik geen antwoord 

  • Het is allemaal de schuld van Antwerpen, De Lijn en wie de schepen hoort spreken over de directeur van de Lijn moet welhaast gaan denken dat de betrokkene een baarlijke amateur is die niet weet wat hij zegt. Quod non natuurlijk.' (1)



Dit zijn mijn conclusies:

  • De Lijn is inderdaad betrokken bij het mobiliteitsplan maar niet bij het circulatieplan; quod non?

  • Er heerst een terechte vrees dat de bussen van De Lijn in de file zullen staan  met de auto’s
     
  • Voor de zoveelste keer krijg ik geen antwoord over mijn vraag naar de randvoorwaarden
  • Bij elke stand van zaken zal het schepencollege (niet de schepen!) kijken of ze verder gaan of niet.  Dus, als het schepencollege op 3 maart 2017 (een maand voor de invoering van het circulatieplan) ziet dat het niet vordert,  dan zou het kunnen beslissen om het circulatieplan niet uit te voeren!

    In welke mate spreekt men dan van een circulatieplan?  Neen, het is meer een circulatieoefening: iets van “misschien” of “misschien niet”

 

  • Op basis van die lange lijst van initiatieven kan de schepen niet zeggen wat de essentiële randvoorwaarden zijn.  Heel de gemeenteraad en ook mensen daarbuiten weten dit niet.  Men is enkel “op de goede weg…”
  • Ik zal koppig, maand na maand,  de schepen vragen wat er moet gerealiseerd zijn vooraleer hij zijn circulatieplan invoert… Ik wil antwoord!    


(1) Hier stond eerst hetzelfde maar dan uit de mond van schepen Watteeuw. Vanzelfsprekend gaat het hier om onze interpretatie van...

Gemeenteraad Gent, 24 mei 2016


Eerder

Leve de werkelijkheid

Het was een opvallend moment. Geert Wilders in debat met Rob Jetten, boegbeeld van het links-liberale D66. Wilders heeft nagetrokken dat Jetten, minister van Klimaat in het demissionaire kabinet Ru...

Lees het hele artikel

Nieuw Sociaal Contract

Ik heb het vele keren gedaan voor de VRT: verkiezingsprogramma’s maken. Het eerste was de vinger op de zere plek leggen, proberen te bepalen waar de verkiezingen over gingen. Wanneer je dat doorhad...

Lees het hele artikel

Een uphill battle

Het is zo ver: Doorbraak zit al een kleine week in een nieuw jasje. Er is een vaste ploeg die beslagen op het ijs staat, er zijn ook nieuwe mensen die voor Doorbraak schrijven. Het is tijd voor de ...

Lees het hele artikel

Raar, en het doet zeer

Ik kreeg het van jongs af aan ingelepeld. Toen ik nog maar nauwelijks kon lezen zag ik het in verschillende talen op de toren staan: Nooit meer oorlog. Het is lange jaren meegegaan. Het werd een L...

Lees het hele artikel