Voorzitter, collega’s,

Ik licht u zo dadelijk ons voorstel van raadsbesluit toe, maar u zal het mij niet kwalijk nemen, dat ik over de gebeurtenissen van de afgelopen weken in Gent een paar puntjes op de i wil zetten, al was het maar ten behoeve van het verslag, ten behoeve van de geschiedenis zelfs. 

Maar men moet zich goed voor ogen houden: what doesn’t kill you, makes you stronger.

Eerder vandaag is bekend gemaakt dat ik in deze gemeenteraad vanaf morgen niet langer de fractieleider zal zijn van de N-VA. Dat wordt mijn goede collega Elke Sleurs met wie ik ook letterlijk van plaats zal wisselen. En ik zal figuurlijk aan haar zijde staan.

Ik, met andere woorden, ben niet weg; u is nog niet met mij klaar. En anders dan anderen heb ik kennelijk wel nog het vertrouwen van mijn eigen partij, van mijn partijvoorzitters, lokaal en nationaal. Het vertrouwen ook van mijn fractie.

En dat vertrouwen heeft alles vandoen met de werkelijkheid. Een werkelijkheid die op zeer gespannen voet staat met de werkelijkheid die door u, mijnheer de Voorzitter en door een aantal van uw partijgenoten, is verspreid.

Geheel terzijde: dat komt bij u al eens meer voor. Maar ik moet het grif en zelfs sportief toegeven, u komt daar in de regel mee weg. Maar dat verandert natuurlijk nooit de werkelijkheid zelf. Ook en zelfs niet die van u. 

Maar zoals gezegd, in een vorige gemeenteraad zijn er dingen gezegd waarover ik enige toelichting moet geven. 

Ik ben dus tot 14 februari 2017 lid geweest van die adviesraad, maar het is intussen ook bekend dat ik voor de jaren 15 en 16, jaren waarin ik het hele jaar lang voorzitter van de Kamer ben geweest, aan Telenet geen factuur heb toegezonden.

Met andere woorden, in die jaren en vanzelfsprekend geldt dit ook voor het lopende jaar 2017, heb ik geen inkomsten gehad uit Telenet. En voor alle duidelijkheid, mijnheer de Voorzitter, nul euro forfait, nul euro "vaste vergoeding zonder vergaderingen", nul euro voor adviezen, gesprekken, contacten. Ik herhaal nul euro in totaal.

Dat is dus totaal iets anders als het verhaal wat u in de markt heeft gezet. Maar ik geef toe: u heeft dat met brio verkocht. Zoals u zelf totaal terecht heeft geschreven in 2012: u kan ALLES kan verkopen. Ook onwaarheden.

Het is overigens bepaald grappig dat ik vanuit verschillende partijen is mij al dan niet fijntjes en discreet erop gewezen dat mijn voorgangers in de Kamer, die, laat ons duidelijk zijn, verdienden wat ze verdienden.

Maar in de jongste twintig jaar deden die er allemaal iets bij.

In de politiek, bijvoorbeeld als gemeenteraadslid in de oppositie, maar ook in de privé. En voor alle duidelijkheid van mij mag dat ook, ik heb ze dat toen niet verweten, ik zal ze dat nu ook niet verwijten.

Maar het gaat bovendien om feiten die de betrokkenen overigens niet onder stoelen of banken hebben gestoken. Men is daar transparant over geweest.

Maar bij vergelijking van een en ander kan wat mijzelf betreft er maar één conclusie zijn:

Ik ben de eerste Kamervoorzitter in jaren die in de periode dat hij Kamervoorzitter was niet heeft bijgeklust in de privé. De eerste.

Ook dat, mijnheer de Voorzitter, vind ik moest hier eens gezegd zijn. Als dat vorige week relevant was, dan in dat nu ook. Ook dat is de werkelijkheid, die zoals gezegd op zeer gespannen voet staat met de uwe. Waarbij ik u niet zal vragen ‘of ge niet beschaamd zijt’. Ik ga u dat niet vragen, omdat schaamte alleen van de binnenkant kan komen

Of is een Kamervoorzitter die tegelijk voorzitter is van de socialistische mutualiteiten, is dat voor het algemeen belang? En een privébedrijf dat duizenden mensen werk verschaft en onze economie doet draaien, is dat dan enkel en alleen het verfoeilijk privébelang, de winst van het kapitalisme?

Mag het alleen binnen de zuil, maar nooit buiten de zuil?

En mag die Voorzitter in de Kamer meepraten en meestemmen over sociale zekerheid? Over ziekenfondsen? Over volksgezondheid? Ik zal antwoorden in uw plaats: ja natuurlijk mag hij dat! Mag hij daarover zeggen wat hij denkt, ook als dat botst met andere belangen? Ja natuurlijk!

Je moet over het verstand van een garnaal beschikken in al die gevallen te vinden dat er sprake zou kunnen zijn van belangenvermenging, en dat de betrokkene er beter het zwijgen zou toe doen.

 

Ik kom naar het voorstel van raadsbesluit.

Want laat dat duidelijk zijn: de discussie over de transparantie heeft in Gent en ook in andere steden van Vlaanderen slachtoffers gemaakt. En het zou mij verwonderen dat het daarbij blijft. 

Maar die discussie over het proces naar meer transparantie is ook wat Gent betreft nog niet aan een eindpunt gekomen. Ik zou overigens alle leden van deze gemeenteraad, en inzonderheid de leden van het college willen oproepen tot echte transparantie. Met alles erop en eraan. Ik zei ALLES.

Ik lees – en ik ben er gerust op dat er in Vlaanderen nog altijd media zijn die WEL het poujadistisch geroep overstijgen – ik lees dat uit gewone factchecking blijkt dat sommige collega's blijkbaar een aantal betaalde mandaten over het hoofd hebben gezien, mijnheer de Voorzitter. Ik zou iedereen willen oproepen om in deze totale openheid van zaken te geven.

Ik zou iedereen willen oproepen om ook duidelijkheid te creëren over de manier van tellen. Want als de één een brutobedrag vermeldt en de andere netto, dan kom je natuurlijk tot de klassieke vergelijking van appelen en peren. Als er zijn die dan ook nog eens vinden dat ze rekening moeten houden met hun partijafdracht, dan kom je in een nog ander telsysteem.

Ik heb in de media twee Kamerleden gehoord in exact dezelfde situatie, één van Groen en één van een andere partij, niet de mijne. En wat bleek? Het inkomen van de ene lag tachtig procent hoger dan dat van de groene collega…

Ik heb daar zo wel een mening over, over wat ooit ‘de christelijke deugd van de hypocrisie’ is genoemd, en hoe die van kleur kan wisselen, maar dat doet er niet eens toe.

Het punt is namelijk wat ze beiden kosten aan de belastingbetaler. En daar is het antwoord dat ze allebei tot op de laatste eurocent na evenveel kosten aan de belastingbetaler. Dat de een mogelijk meer afdraagt aan zijn partij dan de ander, doet er vanzelfsprekend niet toe. Dat is de keuze van hen en van hun partij.

Idem dito overigens voor die van de PVDA die, naast vele andere fabels, het verhaal verspreidt of minstens de indruk wil wekken dat zij maar 1500 euro kosten. Goede collega’s, ik verbreek geen enkele vertrouwelijkheid als ik zeg dat de twee PVDA-verkozenen in de Kamer evenzoveel kosten aan de belastingbetaler als de 148 andere verkozenen.

En moet dat veranderen? Persoonlijk denk ik van wel, maar ik denk ook dat het onverstandig is zich te laten opjagen door poujadistische agenda’s. Ik heb met genoegen vastgesteld dat alle democratische partijen in de Kamer in consensus hebben afgesproken één en ander, ook de verloning en de onverenigbaarheden van de Voorzitter, maar ook al de rest van naderbij te bekijken.

Ik doe dat met de sereniteit die de mijne is, ik zit goed, ik ben een beroepspoliticus van morgen 64. De sereniteit en de onthechting zijn de mijne. 

En over dat bijklussen gaat ook het raadsbesluit. U mag dat gerust zien als aanvulling op het, veroorloof mij dat te zeggen, krakkemikkig besluit dat hier vorige week in 7 haasten is goedgekeurd.

Maar de bedoeling van ons raadsbesluit is tweezijdig.

We brengen enerzijds alle opdrachten die uit naam van de Stad Gent waar ook worden uitgeoefend in kaart. Intercommunales, aanverwante structuren, allerlei organisaties, en we brengen die in kaart met de uitdrukkelijke bedoeling het aantal afgevaardigden en het aantal afvaardigingen kunnen verminderen.

We nemen daar de tijd voor, maar voor de zomervakantie, leggen we de resultaten voor aan de gemeenteraad.

En we gaan na hoe we binnen die structuren het aantal mandaten in globo kunnen verminderen. Want laat dat duidelijk zijn, je kan niet zeggen dat de verloning van maximum 205 euro per vergadering excessief is.

Maar misschien zijn er wel bv binnen Farys, bv binnen de TMVW teveel afdelingen, structuren en niveaus gecreëerd, misschien wel met de bedoeling vele vergaderingen te kunnen organiseren om het aantal zitpenningen bijna ongemerkt en zonder veel inspanning significant te verhogen. Misschien.

Laten we die oefening doen.

Op Vlaams niveau hebben minister Homans en mijn partij initiatieven aangekondigd die de instemming hebben gekregen van een groot aantal andere partijen. Maar Liesbeth Homans heeft er zeer terecht op gewezen dat het eigenlijk aan de lokale besturen is om orde op zaken te stellen. Zij hebben die maatschappijen opgericht. Over die dochtermaatschappijen van de intercommunales zijn zij ook de baas. 

Ik ben ervan overtuigd dat de hele gemeenteraad, overtuigd als hij is van de nood aan transparantie, dit voorstel van raadsbesluit unaniem zal goedkeuren.

Gent, 20 februari 2017