Factcheck

Ik lees in De Morgen dat er in het Vlaams Parlement een hoorzitting is geweest met de VRT over wat men moet betalen om een radioprogramma vanop locatie uit te zenden. Het Vlaams Parlement bijvoorbeeld. Dat betaalt, lees ik, 3500 euro om een Radio 2-programma binnen te halen.

Tegelijk zegt de VRT dat die vergoeding bijna symbolisch kan worden genoemd, want wat die ‘partners’ betalen is maar een bedrag tussen de 0,4 en 3,1 procent van de totale kost, staat er. Bon. Laten we eens rekenen. Stel dat die 3500 euro van het Vlaams Parlement goed is voor 3,1% van de totale kost, dan kost dat ene radioprogramma 112.903 euro. Dat is veel geld.. Als die 3500 euro goed is voor 0,4 % van de totale kost, dan kost datzelfde programma 875.000 euro voor één aflevering. Dat is héél veel geld. Het zal dus allicht iets daartussen zijn. Stel dat het in dit concreet geval de gemiddelde kost is, dan nog komen we op een klein half miljoen euro voor dat ene programma...

Mag ik dat veel vinden? Wat zit daar allemaal in? Mogen we dat van een ‘openbare’ omroep weten? Of is de VRT te duur en niet echt kosten-efficiënt? Aan Jan Peumans zal het niet liggen. Want waarschijnlijk zal die dan worden geïnterviewd, maar ik weet zeker dat die dat helemaal gratis doet...


Eerder

Leve de werkelijkheid

Het was een opvallend moment. Geert Wilders in debat met Rob Jetten, boegbeeld van het links-liberale D66. Wilders heeft nagetrokken dat Jetten, minister van Klimaat in het demissionaire kabinet Ru...

Lees het hele artikel

Nieuw Sociaal Contract

Ik heb het vele keren gedaan voor de VRT: verkiezingsprogramma’s maken. Het eerste was de vinger op de zere plek leggen, proberen te bepalen waar de verkiezingen over gingen. Wanneer je dat doorhad...

Lees het hele artikel

Een uphill battle

Het is zo ver: Doorbraak zit al een kleine week in een nieuw jasje. Er is een vaste ploeg die beslagen op het ijs staat, er zijn ook nieuwe mensen die voor Doorbraak schrijven. Het is tijd voor de ...

Lees het hele artikel

Raar, en het doet zeer

Ik kreeg het van jongs af aan ingelepeld. Toen ik nog maar nauwelijks kon lezen zag ik het in verschillende talen op de toren staan: Nooit meer oorlog. Het is lange jaren meegegaan. Het werd een L...

Lees het hele artikel