Vertellende apen

Het is een memorabel moment uit de geschiedenis van de televisie: de langste ononderbroken uitzending ooit. Ze duurde maar liefst 134 uur en 45 minuten. Ze liep tussen 16 en 22 juni 2011; in Noorwegen gaat op dat moment van het jaar de zon nauwelijks onder. Er werd haast niet in gesproken, er werd vooral getoond. Beelden van de met fjorden bezaaide Noorse kustlijn, van Bergen in het zuiden tot Kirkenes in het uiterste noorden. Vele uren aan een stuk. Meer dan zestig procent van de Noorse bevolking keek. NRK2 – zeg maar het Noorse Canvas – was, anders dan op alle andere dagen, zes dagen lang ’s lands drukst bekeken zender.

Lees het hele artikel

Ongezien, ongehoord

Het is een anekdote uit De Tijd die verspreiding verdient. Een paar dagen voor Qatargate losbarstte, kwam een in Parijs docerende Italiaanse professor in het Europees Parlement een studie voorstellen over de noodzaak een ethisch comité op te richten. Niet één Europese verkozene kwam daarvoor opdagen. En ze zijn, zoals u – met alle respect – naar alle waarschijnlijkheid niet weet, met 705. Want een belangrijk kenmerk van deze Hoge Vergadering is een voorkeur voor het verborgene.

Lees het hele artikel

Iedereen wist het

Het is een wezenskenmerk van het Gentse stadsbestuur: ontkenningsgedrag, volgehouden tot de laatste snik. Nee, we knallen niet tegen de muur; we hebben namelijk beslist dat er geen muur is. En als de muur van de werkelijkheid er dan toch blijkt te zijn, dan volgt: die muur, daar hebben wij niets mee te maken; die moet daar door anderen zijn gezet.

Lees het hele artikel

Gaatjes in de matras

Je werkt twintig, misschien zelfs dertig jaar bij de openbare omroep, en dan valt de bijl. We lezen daarover in de kranten. Op de obligate staking, wat vakbondsberichten en enig sentimenteel geblaat na is de berichtgeving over het bloedbad op de eigen radio, televisie en site zeer summier.

Lees het hele artikel

Vragen van alleman

Er is (te) vaak nauwelijks verschil tussen de duidingsprogramma’s van de Vlaamse openbare omroep en absurd amateurtheater. In wezen gaat dat over het verschil tussen doen alsof en bezig zijn met wat ertoe doet, het onderscheid tussen spel en knikkers. Dat verschil is zelden zo pijnlijk in beeld gebracht als in De Afspraak van vorige vrijdag. De kijkers zijn daar met een kluitje in het riet gestuurd. Als er ooit een Award voor Gemiste Vragen komt, dan weet ik het heel zeker: deze aflevering is minstens een nominatie waard. Alle sérieux is daar immers netjes neergelegd.

Lees het hele artikel

Blauw, blauw, blauw

Wat het is? Een zo getrouw mogelijke raming van alle inkomsten en uitgaven. Gegoten in een wet. Waarom cruciaal? Omdat ze onze financiële gezondheid weerspiegelt; hebben we over, of komen we tekort? Waarom nog crucialer dan cruciaal? Omdat ze, meer dan het kan in woorden, de concretisering is van politieke wil: waar geven we geld aan uit, waaraan niet? Bij wie halen we dat geld en bij wie niet? Het verschil tussen links en rechts is nergens beter af te lezen. De begroting dus.

Lees het hele artikel

Roken en brevieren

Als je tijdens de les door het raam keek zag je priester-leraars – in mijn tijd nog ruimschoots voorradig - over een lege speelplaats wandelen, terwijl ze in hun brevier lazen. Ze moesten. Het was een verplichting voor geestelijken dagelijks in hun gebedenboek te lezen. Het werkwoord brevieren. Ze vertelden daar ook over. Hoe net die verplichting hen bevrijdde van de gewone kommer en kwel. Een dagelijks zen-moment.

Lees het hele artikel

44 miljard

Ik beken: ik heb een zwak voor Elon Musk. U moet zijn biografie op Wikipedia lezen. Dat is in alle opzichten een fantastische roman: een verhaal dat niemand ooit had kunnen verzinnen. Maar dus zo echt als de werkelijkheid zelf. Geniaal, en deze keer, anders dan bij LP Boon, zonder te korte beentjes. Hij adoreert Mrs Thatcher, en dat is een onomstotelijk bewijs van groot verstand. Dat hij tegelijk de rijkste mens van onze planeet blijkt te zijn, is een detail.

Lees het hele artikel
7 van 47 pagina's Nieuwer Eerder