Tunesië heeft in 2011 de overgang ingezet naar een democratisch systeem. Het is een proces met vallen en opstaan, maar de resultaten beginnen stilaan zichtbaar te worden. Toch zijn zeker niet alle problemen van de baan, in tegendeel.
Meer dan 600 000 jonge mensen, waarvan een derde universitair geschoold, hebben geen baan. Los van de sociaal-economische nadelen, houdt dit ook een veiligheidsrisico in. Zij zijn immers bij uitstek vatbaar voor het radicale discours van djihadisten.
Tunesië kent relatief gesproken het hoogste aantal foreign fighters ter wereld. Vechten voor een hoger ideaal is voor veel Tunesische jongeren aanlokkelijker dan vechten om rond te komen.
“De regering maakt van de stimulering van jong ondernemerschap haar hoogste prioriteit”, zei de minister van Buitenlandse Zaken, Z. E. Khemaies Jhinaoui.
Daarnaast gaat de aandacht naar de toestand in Libië waarvan Tunesië de rechtstreekse gevolgen ondervindt.
Samen met buurlanden Algerije en Egypte hebben zij zich verbonden tot actieve inspanningen om de situatie onder controle te krijgen.